چشمها را بستم
که بی تو
نه قهوه نجاتم میدهد
نه شمارش ستاره ها تسکینم
سراسیمه و مشتاق
این همه بیهوده در انتظار تو ماندم
نیامدی ...!
نیامدی تا گلیم بختم چاره ایی جز سیاه سپید بیابد...

 

بازآی که تابه خود نیازم بینی

بیداری شبهای درازم بینی

بر من در وصل بسته می دارد دوست

دل را به جفا شکسته می دارد دوست

بگذاشتی ام غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفادارتر است

 

نمیدانم چه میخواهم خدایا 

به دنبال چه میگردم شب و روز  

چه میجوید نگاه خسته من

چرا افسرده است این قلب پر سوز

 

در چشم هايم غرق شو.... و هزار و يك بار به حرمت دقايق

عشق پاكي كه برايت سپري كرده ام لبخند بزن 

به چشم هايم نگاه كن.....آثار اين چند سال عاشقيم...آنجاست!!!

 

اينجا  آسمان ابريست ، آنجا را نميدانم  

اينجا شده پاييز ، آنجا را نميدانم 

اينجا همه اش رنج است ، آنجا را نميدانم

اينجا دلي تنگ است ، آنجا را نميدانم 

 

 

گاهی نیاز داری به یه آغوش بی منت

كه تو رو فقط و فقط واسه خودت بخواد

كه وقتی تو اوج تنهایی هستی

با چشماش بهت بگه :هستم تا ته تهش ! هستی !؟

به او بگویید دوستش دارم

به او که به او که قلبش به وسعت دریاییست

که قایق کوچک دل من در آن غرق شده

به او که مرا از این زمین خاکی به سرزمین نور برد

و چشمهایم را به دنیایی پر از زیبایی باز کرد

 

من گریزانم از این خسته ترین شکل حیات
و از این غربت تلخ
که به اجبار به پایم بستند
می گریزم از شب
می گریزم از عشق
و تو ای پاک ترین خاطره ها
همه جا در پی تو می گردم

بگین بباره بارون ، دلم هواشو کرده

بگین تموم شدم من ، بگین که برنگرده

بهش بگین شکستم ، بهش بگین بُریدم

برهنه زیر بارون ، خرابُ درب و داغون

از آدما  فراری ، از عاشقا گریزون

بهش بگین شکستم ، بهش بگین بُرید

یه پروانه را با دستات می گیری 

بدش می خوای ببینی زنده هست؟  

انگشتاتو باز کنی ....فرار میکنه 

محکم بگیری....می میره 

دوست داشتن هم یه چیزی مثل پروانه هست